Wildplassen en chocolade
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
17 Mei 2013 | Peru, Arequipa
Hola amigos!
Eindelijk weer eens een verslag van mij. Er is hier zoveel te doen dat ik aan schrijven bijna niet toe kom. Nu toch maar weer een verhaaltje. Ik wilde al een tijdje een blog schrijven over alle dingen die me hier ontzettend verbaasd hebben. Voordat ik op reis ging had ik een bepaald beeld van Peru in mijn hoofd. Dat beeld bleek echter niet altijd met de werkelijkheid overeen te komen. Verder zijn er hier ook heel veel zaken die me verbaasd hebben. Ik wil deze dan ook graag eens delen. Jullie zijn dus bij deze allemaal mijn psycholoog :).
Chocolade
Bij Peru dacht ik altijd (buiten Machu Pichu en cavia´s) aan goede chocolade. Immers wordt er vanuit dit land heel veel cacao verscheept naar het westen. Ook stikt het hier van het regenwoud, dus genoeg grond om mij te voorzien van een heerlijk chocoladereep als het weer eens de tijd van de maand is (of gewoon als ik zin heb in chocolade). Toen ik voet zette op Peruaanse bodem verwachtte ik dus in het chocolade-walhalla terecht te komen. Nou mensen, vergeet het maar. Zeker worden er hier cacaobonen verbouwd en zeker wordt er chocolade verscheept naar het westen, maar uh, daar blijft het dan ook bij. Onze Peruaanse medemens heeft nameljk 1 stap overgeslagen in de wondere wereld van de chocoladeproductie: Namelijk het omzetten van cacaobonen in heerlijk chocolade. Dat kunnen ze namelijk niet. Mijn eerste chocoladeervaring was hier zo´n teleurstelling dat ik in Nederland wel verschillende sessies met de psycholoog nodig heb om dit te verwerken. Wat bleek namelijk toen ik mijn eerste hap van mijn allereerste Peruaanse chocoladereep nam? De chocolade smaakt hier niet naar chocolade. Kennen jullie die goedkope vlokken, waarbij op de verpakking ´cacaofantasie´ staat? Zo, smaakt hier dus de chocolade!!! Wat een deceptie! Een illusie armer!! Denk aan mij als jullie thuis weer eens een hap nemen van een heerlijke milkareep of een bonbonbloc. Ik kauw nog even op mijn cacaofantasie-reep.
Koffie
Het hele voorgaande verhaal is ook van toepassing op het onderdeel ´koffie´. Met weemoed denk ik aan mijn vrienden in Nederland die mij met hun hightech koffieapparaten een heerlijk bakje capucchino voorzetten. Ja, ja Ellen, Mike, Michiel en David, jullie mogen je aangesproken voelen. Wat verlang ik naar die koffie!! De koffie is hier namelijk op zijn best uitgedrukt, zeer matig! In huis wordt alleen maar oploskoffie gedronken en veelal krijg je ook in café´s en restaurants oploskoffie voorgeschoteld. Toch worden er in Peru voldoende koffiebonen verbouwd, om een fatsoenlijk bakkie mee te zetten. Bereid jullie machines maar vast voor op mijn terugkomst. Ik lust wel een bakje (of 10).
Toiletten en WC papier
In het vliegtuig naar Peru was ik op mijn gemak eens de lonely planet aan het doornemen. Wat schepte mijn verbazing toen ik bij het onderdeel ´hygiëne´ terechtkwam. Hier werd namelijk vermeld dat je in Peru geen WCpapier in de WC mag gooien. Naast eke WC kun je een prullenbak vinden waar je je gebruikte papieren in kunt deponeren. Ik kon het niet geloven! Dat moest een grapje zijn. De eerste keer op een Peruaans toilet kampte ik dan ook met een groot dilemma. Ja, er stond een prullenbak en ja, de inhoud van de prullenbak leek op gebruikt toiletpapier (geloof me, ik heb het gecheckt) en ja, er stond in de lonely planet dat je geen wcpapier in de toilet mag gooien, maar: Ik kon het echt niet geloven! Ik heb het papier gewoon maar doorgespoeld. Pas na een week in het gastgezin durfde ik te vragen of het echt waar was: Moet je echt je wcpapier in een vuilnisbak gooien?? En ja, het is waar! De riolering is zo slecht dat van WCpapier de buizen verstopt raken. Raadsel opgelost. Nu maar hopen dat ik niet te veel mensen op kosten heb gejaagd de eerste week. Ik vrees namelijk dat ik wel een paar buizen verstopt heb...
Wildplassen
Jongens, ik weet het: Als je moet, dan moet je soms gewoon. En, echt, ik heb er geen problemen mee als er eens een boompje, een muurtje of een paaltje wordt opgezocht na een avond flink doorzakken in de kroeg. Echt geen probleem. In Peru wordt van wilplassen echter de nationale sport: ´Ik show mijn ding aan de rest van de wereld´, gemaakt. Want denk je dat er bescheiden tegen een muur aan wordt geplast? Welnee! Huppekee, gewoon met de hele handel richting de straat en plassen maar!! Show it to the world. En nu ben ik niet zo heel preuts, maar sorry, van heel veel mensen hoef ik hem echt niet te zien. Bij deze dus een verzoek aan de Peruaanse mannelijke bevolking: Mannen, ik weet dat jullie er trots op zijn, maar wil je hem voortaan alleen aan eigen vrouw en harem showen? Ja? Ok, super! Bedankt!
Dat was het even voor nu. Als ik weer wat dingen bedenk deel ik ze graag met jullie! Ik moet nu gaan. De zielenknijper wacht ;).
Liefs!
Eindelijk weer eens een verslag van mij. Er is hier zoveel te doen dat ik aan schrijven bijna niet toe kom. Nu toch maar weer een verhaaltje. Ik wilde al een tijdje een blog schrijven over alle dingen die me hier ontzettend verbaasd hebben. Voordat ik op reis ging had ik een bepaald beeld van Peru in mijn hoofd. Dat beeld bleek echter niet altijd met de werkelijkheid overeen te komen. Verder zijn er hier ook heel veel zaken die me verbaasd hebben. Ik wil deze dan ook graag eens delen. Jullie zijn dus bij deze allemaal mijn psycholoog :).
Chocolade
Bij Peru dacht ik altijd (buiten Machu Pichu en cavia´s) aan goede chocolade. Immers wordt er vanuit dit land heel veel cacao verscheept naar het westen. Ook stikt het hier van het regenwoud, dus genoeg grond om mij te voorzien van een heerlijk chocoladereep als het weer eens de tijd van de maand is (of gewoon als ik zin heb in chocolade). Toen ik voet zette op Peruaanse bodem verwachtte ik dus in het chocolade-walhalla terecht te komen. Nou mensen, vergeet het maar. Zeker worden er hier cacaobonen verbouwd en zeker wordt er chocolade verscheept naar het westen, maar uh, daar blijft het dan ook bij. Onze Peruaanse medemens heeft nameljk 1 stap overgeslagen in de wondere wereld van de chocoladeproductie: Namelijk het omzetten van cacaobonen in heerlijk chocolade. Dat kunnen ze namelijk niet. Mijn eerste chocoladeervaring was hier zo´n teleurstelling dat ik in Nederland wel verschillende sessies met de psycholoog nodig heb om dit te verwerken. Wat bleek namelijk toen ik mijn eerste hap van mijn allereerste Peruaanse chocoladereep nam? De chocolade smaakt hier niet naar chocolade. Kennen jullie die goedkope vlokken, waarbij op de verpakking ´cacaofantasie´ staat? Zo, smaakt hier dus de chocolade!!! Wat een deceptie! Een illusie armer!! Denk aan mij als jullie thuis weer eens een hap nemen van een heerlijke milkareep of een bonbonbloc. Ik kauw nog even op mijn cacaofantasie-reep.
Koffie
Het hele voorgaande verhaal is ook van toepassing op het onderdeel ´koffie´. Met weemoed denk ik aan mijn vrienden in Nederland die mij met hun hightech koffieapparaten een heerlijk bakje capucchino voorzetten. Ja, ja Ellen, Mike, Michiel en David, jullie mogen je aangesproken voelen. Wat verlang ik naar die koffie!! De koffie is hier namelijk op zijn best uitgedrukt, zeer matig! In huis wordt alleen maar oploskoffie gedronken en veelal krijg je ook in café´s en restaurants oploskoffie voorgeschoteld. Toch worden er in Peru voldoende koffiebonen verbouwd, om een fatsoenlijk bakkie mee te zetten. Bereid jullie machines maar vast voor op mijn terugkomst. Ik lust wel een bakje (of 10).
Toiletten en WC papier
In het vliegtuig naar Peru was ik op mijn gemak eens de lonely planet aan het doornemen. Wat schepte mijn verbazing toen ik bij het onderdeel ´hygiëne´ terechtkwam. Hier werd namelijk vermeld dat je in Peru geen WCpapier in de WC mag gooien. Naast eke WC kun je een prullenbak vinden waar je je gebruikte papieren in kunt deponeren. Ik kon het niet geloven! Dat moest een grapje zijn. De eerste keer op een Peruaans toilet kampte ik dan ook met een groot dilemma. Ja, er stond een prullenbak en ja, de inhoud van de prullenbak leek op gebruikt toiletpapier (geloof me, ik heb het gecheckt) en ja, er stond in de lonely planet dat je geen wcpapier in de toilet mag gooien, maar: Ik kon het echt niet geloven! Ik heb het papier gewoon maar doorgespoeld. Pas na een week in het gastgezin durfde ik te vragen of het echt waar was: Moet je echt je wcpapier in een vuilnisbak gooien?? En ja, het is waar! De riolering is zo slecht dat van WCpapier de buizen verstopt raken. Raadsel opgelost. Nu maar hopen dat ik niet te veel mensen op kosten heb gejaagd de eerste week. Ik vrees namelijk dat ik wel een paar buizen verstopt heb...
Wildplassen
Jongens, ik weet het: Als je moet, dan moet je soms gewoon. En, echt, ik heb er geen problemen mee als er eens een boompje, een muurtje of een paaltje wordt opgezocht na een avond flink doorzakken in de kroeg. Echt geen probleem. In Peru wordt van wilplassen echter de nationale sport: ´Ik show mijn ding aan de rest van de wereld´, gemaakt. Want denk je dat er bescheiden tegen een muur aan wordt geplast? Welnee! Huppekee, gewoon met de hele handel richting de straat en plassen maar!! Show it to the world. En nu ben ik niet zo heel preuts, maar sorry, van heel veel mensen hoef ik hem echt niet te zien. Bij deze dus een verzoek aan de Peruaanse mannelijke bevolking: Mannen, ik weet dat jullie er trots op zijn, maar wil je hem voortaan alleen aan eigen vrouw en harem showen? Ja? Ok, super! Bedankt!
Dat was het even voor nu. Als ik weer wat dingen bedenk deel ik ze graag met jullie! Ik moet nu gaan. De zielenknijper wacht ;).
Liefs!
-
17 Mei 2013 - 07:37
Karen Foesenek:
Iris, heb je ook de chocolade van La Iberica geprobeerd? Die is echt lekker hoor. Overigens ben ik als ik daar ben altijd verslaafd aan triangulo's (in elk winkeltje te verkrijgen). Misschien niet de allerbeste chocolade, maar wel erg lekker! -
17 Mei 2013 - 09:23
Meinte:
Wat een toeval: terwijl ik dit lees zit ik te genieten van heerlijke pure chocolade met hazelnoten, mijn favoriet van de Aldi, sorry Iris.... Wat een rare jongens daar om zo te koop te lopen met hun mannelijkheid, macho's!
Even een vraagje: ik heb je 2x gemaild, dezelde mail, waarschijnlijk komt het niet aan? -
17 Mei 2013 - 15:46
Mama:
Heerlijk verhaal, Iris. Ik hoor het graag allemaal in geuren en kleuren over 5 weekjes :-) Liefs Mama
-
17 Mei 2013 - 20:40
Papa:
Moeilijk te bevatten he Iris dat chocolade niet altijd chocolade is!
En dat met het toiletpapier doen ze in heel Azie zo. Maar ook in Spanje en Portugal gooien ze het papier in de pedaalemmer maar meestal ernaast.
Heel wat opgestoken van je Peru reis ik ben benieuwd wat er nog meer voor ontdekkingen komen. Have Fun -
20 Mei 2013 - 10:15
Johan Van Hal:
Hoi Iris,
Mooi verhaal Iris. Zo te lezen exporteren ze hun chocolade ook naar Litouwen. Gezien je omschreven ervaring moet de smaak wel overeen komen. Geniet de komende weken vooral van de temperatuur, want hier gaat de dag temperatuur in de loop van de week naar de 10 graden.
Gr. Johan -
03 Juni 2013 - 11:48
Lau:
Iris!!!!
Wat leuk om je weer te lezen!
Ik hoop dat je geniet van je mooie reis.
Moet wel zeggen dat ik uitkijk naar je terugkomst :)
Lijkt me gezellie om met jou en Robs een terrasje te gaan pakken (blabla tettertetter blablablaaaaa).
Nou, veel plezier nog en als je weer in NL bent, gaan we afspreken!
Liefs,
Lau
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
